جفت آمپولا مو زدم و به زووووور هم داروهامو خوردم....کنار بخاری اتاقم دراز کشیده بودم و داداش هم مثه همیشه واسه درس خوندن میاد اتاق من....ساعا11-11:30 بود حالم خوش نبود...چشمامو بسته بودم و فکر میکردم به این بغضی که آزار میده اما خفه نمیکنه....

هادی باهام حرف میزد اما نمیشنیدم....داشت از همکارش میگفت که چندسالشه و الان داره مترجمی میخونه کنار کارش...برخلاف همیشه ذوق بی ذوق...اصلا متوجه حرفاش نمیشدم... همین طور که چشمام بسته بود اشک از گوشه چشام غلطید و...شروع شد...یهو هادی بدون اینکه نگام کنه گفت چرا امشب گیر نمیدی صدای گوشیتو قطع کن؟میشنوی چی میگم؟جواب ندادم...سرشو برگردوند دید بارونیم شروع کرد مسخره بازی که حال وهوام عوض شه...اما....اومد پایین کنارم نشست سرمو گذاشت رو پاهاشو....اشکامو پاک کرد...آجی چرا گریه میکنی مگه دادات مرده؟...چی شده؟....صورتم خیس خیس شده بود....آی گریه کردم....تو بغل دادا گریه کنی هم صفایی داره ها....گفتم دادادلم گرفته...خسته شدم...شارژم تموم شده....شارژر دم دست هست بیارم...شوخی نمیکنم..اگه میتونستم خودمو میکشتم...نمیخوام زندگی کنم....نمیخوام نفس بکشم... وکلی حرف دیگه... گیر داده علتش چیه؟ میگم بی هیچ علتی....شروع کرد حرفای شبکه کیهانیشونو بزنه....شبکه+و شبکه_ و...گفت مامان که چندروزی باید استراحت مطلق بکنه یکمی از کارا افتاده گردن تو نباید تو این طوری بشی...تو ع....رو نگاه کن مگه سال کنکورش مامانش سرطان نداشت و...مگه الان بهشتی نمیخونه....و شروع کرد مثال بزنه...از آشناهامون و...بعد هم کلی حرف و انرژی مثبت دادو....بارون میومد منم که دیونه بارون گفت پاشو بریم بیرون...سرمو که بلند کردم دیدم شلوارش از اشکای من خیس شده...یواشکی یاهمون قاچاقی رفتیم توی حیاط از اونجایی که بارون شدید بودمنم که آمپول نمیدونم چی زده بودم(واسه ضعیف کردن سیستم ایمنیه)دست دادارو کشیدم که بریم تو همین باقی مونده سرماهم بخورم و پنی سیلین هم به این آمپولا اضافه شه...

ترس از امپول آدم رو مجبور میکنه قید عشقشو بزنه...